KOMPRESJA

Kompresja oznacza zmniejszanie, ściskanie i termin odnosi się do wielu procesów. My opiszemy kompresję plików obrazowych, czyli zarejestrowanych zdjęć. Weźmy pod uwagę aparat z matrycą o 10 MP. Każdy gotowego już zdjęcia ma do każdego piksela przypisaną jasność i kolor. Niech będzie to tylko 8 bitowa informacja dla koloru i intensywności, to daje to wielkość pliku 20 MB (megabajtów). W praktyce informacji związanych z plikiem jest jeszcze więcej. A więc plik z zapisanym zdjęciem jest jeszcze większy. Dla ich przechowywania trzeba by w aparacie cyfrowym posiadać kartę pamięci o dużej pojemności. Takowe są już dostępne, ale operowanie tak dużymi plikami spowalnia pracę aparatu i, poza szczególnymi wymaganiami co do jakości zdjęć, jest bardzo uciążliwe, czso- i pamięciochłonne. Dla zminimalizowania tych trudności obraz wytworzony przez procesor aparatu w pamięci tego procesora jest kompresowany przed jego zapisaniem do pamięci zewnętrznej.

Metody kompresji

Metody kompresji danych w postaci cyfrowej to bardzo skomplikowane i zawiłe zagadnienia matemtyczne. Żeby "przestraszyć" Czytelnika wymienimy tylko takie terminy jak:

• Transformata Fouriera, prosta i odwrotna
• Transformat Laplace'a
• Transformat falkowa,
• Kompresja fraktalna.

Kompresja zdjęć - opis ogólny ale zrozumiały dla każdego

Nie ma najmniejszego sensu zagłębiać się w takie zagadnienia w poradniku fotografii dla amatorów. Poprzestaniemy na tym, że kompresja to taka obróbka danych, w tym przypadku obrazów, by otrzymać zmniejszony plik, który można w kazdej chwili "zdekompresować" i otrzymać obraz początkowy. A więc w momencie zapisywania zdjęcia do pamięci zewnętrznej aparatu cyfrowego dane reprezentujące to zdjęcia są "ściskane" celem otrzymania możliwie małego pliku. Natomiast w momencie otwierania tego pliku przez jakiś program graficzny w komputerze obraz jest "dekompresowany" do wielkości, na którą zezwala komputer z dołączonym monitorem. Dobra kompresja powinna wnosić jak najmniej zniekształceń.

Kompresja stratna i bezstratna

Njalepszym typem kompresji jest kompresja bezstratna, czyli tak, która wogóle nie wnosi zniekształceń. Niestety taka komprasja tylko nieznacznie zmniejsza plik ze zdjęciem. W ogromnej większości cyfrowych apartów kompaktowych ale i lustrzanek stosuje się kompresję stratną, choć w lepszych apratach jest dodatkowo możliwość zapisów plików skompresowanych bezstratnie.
Plik po kompresji bezstratnej zapisywany jest jako plik z rozszerzeniem TIF. Pliki po kompresji stratnej to pliki typu JPEG. Osobnym typem plików są pliki surowe tzw. RAW.

Pliki typu JPEG

Pliki typu JPEG są plikami skompresowanymi metodą stratną, czyli zdjęcie odtworzone z takiego pliku ma już nieco gorszą jakość, mniej jest na nim widocznych szczegółów i kolorów. W fotograficznych aparatch cyfrowyh możemy wybierać, z jaką kompresją chcemy zapisywać nasz zdjęcia. Im większy stopień kompresji, tym gorsza będzie jakość zdjęcia oglądanego po "dekompresji". Wybór stopnia kompresji jest przeważnie nazwany "jakością" zapisywanego zdjęcia. Ustawijąc jakość najwyższą, otrzymujemy największe pliki dające najlepszej jakości zdjęcia w trakcie oglądania na komputerze. Im niższa jakośc zapisu, tym mniejszy plik ze zdjęciem i niższa jakość wynikowego zdjęcia.

Jaką więc wybierać tę jakość zapisu?

• Jeżeli planujemy zrobione zdjęcia oglądać jedynie na komputerze, czy telewizorze, zupełnie wystarczh najniższa jakość zapisu. Komputer, a tym bardziej telewizor i tak nie odtworzy nam zdjęcia w najwyższej a nawet wysokiej jakości.
• Jeżeli jednak mamy zamiar robić ze zdjęć odbitki dużego formatu, lub kadrować zdjęcie, czyli wybierać tylko jago fragmenty do oglądania, to powinniśmy zapisywac je w najwyższej jakości.

65kB K=10


32kB K=30


17kB K=60


14kB K=90