CO I JAK REJESTRUJE APARAT CYFROWY

      Sygnał zarejestrowany w matrycy światłoczuej to ładunki elektryczne o wielkości proporcjonalnej do oświetlenia danego piksela. Ładunki te zamieniane są na napięcie elektryczne i wielkości tych napięć zapamiętywane są w pamięci buforowej cyfrowego aparatu fotograficznego. Po pewnej obróbce programem zapisanym w pamięci procesora aparatu powstają pliki, które zapisywane są do pamięci aparatu - tej, którą wkładamy do odpowiedniego gniazda. Zależnie od ustawienia pracy aparatu i od programu obsługującego nasz aparat, czyli programu zapisanego w pamięci zintegrowanej z procesorem, zapisywane są pliki różnych typów. Ich ogólne nazwy to:
      * Pliki JPEG
      * Pliki TIF
      * Pliki RAW


FORMAT PLIKÓW JPEG

      Format plików JPEG (Joint Photographic Experts Group) jest najpopularniejszym formatem, rozpoznawalnym przez praktycznie wszystkie programy graficzne. Pliki w formacie JPEG mogą być kompresowane od 10 do 20 razy w stosunku do nieskompresowango oryginału, bez wyraźnie widocznych zniekształceń. Sekret takiego małego zniekształcenia tkwi w tym, że JPEG grupuje osobno informacje o kolorze i osobno o detalach geometrii a następnie kompresuje mocno kolory a znacznie mniej szczegóły geometryczne. Ponieważ oko ludzkie jest mniej czułe na kolory, nie zauważa silnej ich kompresji. JPEG dodatkowo "rozdziela" duże elementy geometryczne od małych, kompresując silniej te duże. W efekcie duża kompresja nie jest tak zauważalna dla oka ludzkiego.

Wskazówki praktyczne
Edytując programem graficznym pliki JPEG należy unikać ich wielokrotnego zapisywania. Każde kolejne zapisanie pliku w formacie JPEG nie zmniejsza wprawdzie jego rozmiarów ale wprowadza dodatkowe zniekształacenia. Dlatego edytując plik JPEG np. programem Adobe Photoshop należy zapisywać go w formacie PSD a dopiero na końcu, ostateczną postać obrazu zapisać jako JPEG. Fotografując aparatem tworzącym pliki w formacie JPEG, najlepiej zapisywać je z najmniejszą komprasją, gdyż właśnie kompresja najbardziej zniekształaca obraz.


FORMAT PLIKÓW TIFF

      TIFF (Tagged Image File Format) jest uniwersalnym formatem zapisu plików obrazowych, rozpoznawalnym przez znakomitą większość komputerowych programów graficznych. Pliki zapisane w tym formacie mogą być kompresowane bezstratnie. W tym formacie można zapisywać obrazy z 16 bitową rozdzielczością (wielowarstwowe, z przestrzeni barw CMYK). Z tego powodu jest to format powszechnie stosowany przy publikowaniu materiałów techniką drukarską. Format JPEG pozwala na zapisanie jedynie 8-bitowej rozdzielczości obrazów jednowarstwowych, w przestrzeni barw RGB. W aparatach cyfrowych wykorzystuje się jedynie rozdzielczość 8 bit/na kolor a to ze względu na czasochłonność obróbki plików i ich wielkość. Dla celów profesjonalnych najlepszym formatem jest format RAW, czyli "surowy".

FORMAT PLIKÓW RAW

      Aparat cyfrowy rejestruje natężenie 3 podstawowych kolorów - RGB i zapisuje je jako liczby. Zależnie od rozdzielczości przetwornika analogowo cyfrowego, sa to liczby od 0 do 4095 - dla przetwornika 12 bitowego lub od 0 do 16383 - dla przetwornika 14 bitowego. Zależnie od typu matrycy światłoczułej natężenie podstawowych kolorów jest rejestrowane w * sąsiednich punktach - to w przypadku matrycy z filtrem Bayera * lub w jednym punkcie matrycy typu FOVEON X3 ale na różnej głębokości. Tak czy inaczej, dla każdego podstawowego koloru mamy zarejestrowane jego natężenie i położenie geometryczne tego punktu na matrycy. Takie dane zarejestrowane w aparacie to dane typu RAW, czyli surowe. Nie można ich obejrzeć bez dość skomplikowanej i wielostopniowej obróbki komputerowej. Obróbka ta może być dokonana w aparacie za pomoca procesora aparatu i oprogramowania zapisanego w pamięci procesora. Tak tez dzieje się w większości kompaktów. Plik RAW jest przetwarzany w obraz i zapisywany jako plik typu JPEG lub TIF. Tak zapisanego obrazu nie można już za bardzo poprawić. To jak wywołany negatyw - można trochę korekt wprowadzić przy robieniu odbitki ale negatywu nie zmienimy. Plik typu RAW to jak by naświetlony ale jeszcze nie wywołany negatyw. Jeżeli mamy taki plik zapisany w pamięci aparatu, to przenosimy go do komputera i teraz możemy go "obrabiać" odpowiednimi programami. Ten proces obróbki jest pełną analogią do wywyoływania filmu i robienia odbitek. Jest jednak bardzo istotna różnica między wywyływaniem filmu a procesem "wywoływania" pliku RAW. Oryginalny plik RAW możemy mieć zapisany osobno, czyli "wywoływanie" programowe możemy wykonac dowolną ilość razy, zawsze startując od oryginału. Jest to czasochłonne, wymaga dużego doświadczenia w posługiwaniu się odpowiednimi programami ale daje OGROMNE możliwości, szczególnie artystom fotografikom. Jak wspomnieliśmy, pliku RAW nie da się obejrzeć a robiąc zdjęcia chcemy zobaczyć natychmiast, jak ono wyszło. Dlatego aparaty wysokiej klasy zapisujące zarejestrowane obrazy w postacu plików RAW, równolegle przetwarzają jego kopię w format JPEG, co umożliwia fotografowi natychmiastowe obejrzenia na monitorze wykonanego zdjęcia. Potem, w "ciemni cyfrowej", jak czasem nazywa się komputer z oprogramowaniem, może to zdjęcie udoakonalać, mając do dyspozycji plik RAW, czyli ów "niewywołany" negatyw.